ଭୁବନେଶ୍ୱର: ଓଡ଼ିଶା ହେଉଛି ଏକ ପ୍ରାକୃତିକ ସଂପଦର ଗନ୍ତାଘର,ଏଥିସହ ଏକ ଆଦିବାସୀ ବହୁଳ ରାଷ୍ଟ୍ର ରୂପେ ଏହା ପରିଚିତ । ଏଠାରେ ପ୍ରାୟ ୬୨ ପ୍ରକାରର ଆଦିବାସୀ ବସବାସ କରନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ନିଜସ୍ୱ ଭାଷା,ସଂସ୍କୃତି ଓ ପରମ୍ପରା ରହିଛି । ଅଳ୍ପ କେତୋଟି ଜିଲ୍ଲାକୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ ଜିଲ୍ଲାରେ ବିଭିନ୍ନ ଆଦିବାସୀ ଜନଜାତି ବସବାସ କରନ୍ତି । ଆଧୁନିକତା ପ୍ରଭାବରେ ବି ସେମାନଙ୍କ ସଭ୍ୟତା ସଂସ୍କୃତି ହଜି ଯାଇନି ବରଂ ଓଡ଼ିଶାକୁ ଏକ ନୂଆ ପରିଚୟ ଦେଇଛି । ନିଜର ସଂସ୍କୃତି ପରମ୍ପରାକୁ ବଂଚାଇ ରଖିଥିବା ସେମିତି ଏକ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ହେଉଛି ଭୂୟାଁ । ଏବେ ଚାଲନ୍ତୁ ଜାଣିବା ଏହି ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ବିଷୟରେ କିଛି କଥା -

ଓଡ଼ିଶାର କେନ୍ଦୁଝର,ସୁନ୍ଦରଗଡ଼,ମୟୂରଭଞ୍ଜ,ସମ୍ବଲପୁର ଅଂଚଳରେ ଦେଖାଯାଆନ୍ତି ଭୂୟାଁ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଲୋକ । ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ସେମାନେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ କଥାବାର୍ତା କରନ୍ତି । ନିଜର ପରିବାର ପ୍ରତିପୋଷଣ କରିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଚାଷବାସ,ଜଙ୍ଗଲ ଜାତ ଦ୍ରବ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରନ୍ତି । ସରକାରୀ ସର୍ବେକ୍ଷଣ ଅନୁସାରେ ଓଡ଼ଶାରେ ସେମାନଙ୍କ ଜନସଂଖ୍ୟା ୩୦୬୧୨୯ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପୁରୁଷ ୧୫୧୪୭୯ ଓ ମହିଳା ଜନସଂଖ୍ୟା ୧୫୪୬୫୦ । ଭୂୟାଁ ନାଁ ଟି ସଂସ୍କୃତ ଶବ୍ଦ ‘ଭୂମି’ରୁ ଉପôନ୍ନ ଯାହାର ଅର୍ଥ ଭୂମି ବା ପୃଥିବୀ । ଏହି ଜନଜାତିକୁ ଭୁୟାଁ,ଭୁଆନ ଏବଂ ଭୁଇନିଆ ନାମରେ କୁହାଯାଏ । ଏହି ଜନଜାତି ସାମାଜିକ,ସାଂସ୍କୃତିକ ଓ ଅର୍ଥନୈତିକ ବିକାଶର ସ୍ତର ଅନୁଯାୟୀ ଦୁଇଟି ଗୋଷ୍ଟୀରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଛି । ଯଥା- ପାହାଡ଼ୀ ଭୂୟାଁ ଏବଂ ସମତଳ ଭୂୟାଁ । ଭୂୟାଁ ଗାଁ ଗୁଡ଼ିକ ପାହାଡ଼ ଉପରେ ଥିବା ମାଳଭୂମିରେ କିମ୍ବା ଜଙ୍ଗଲ ମଝିରେ ଥିବା ସମତଳ ଅଂଚଳରେ ଅବସ୍ଥିତ । ସାଧାରଣତଃ ଛୋଟ ଛୋଟ ଆକାରର ହୋଇଥାଏ ସେମାନଙ୍କ ଗାଁ ଗୁଡ଼ିକ । ମୃତୁ୍ୟ ପରେ ୨ ରୁ ୩ ଦିନ ଯାଏଁ ନିତି ନିୟମ ପାଳନ କରାଯାଇଥାଏ ଏବଂ ଶେଷରେ ଗ୍ରାମବାସୀଙ୍କୁ ଶୋକସନ୍ତପ୍ତ ପରିବାର ତରଫରୁ ଭୋଜି ଦିଆଯାଏ ।

ସେମାନେ ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବତା,ପୃଥିବୀ ମାତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଦେବତା ଭାବରେ ସମ୍ମାନ ଦିଅନ୍ତି । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଭୂୟାଁ ଗ୍ରାମରେ ଏକ ପାରମ୍ପରିକ ପଂଚାୟତ ଅଛି ଯାହା ଆବଶ୍ୟକ ସମୟରେ ଏକାଠି ମିଳିତ ହୋଇଥାଏ । ଗାଁର ମୂଖିଆ ବା ପ୍ରଧାନ ପଂଚାୟତର ଅଧ୍ୟକ୍ଷତା କରନ୍ତି ।

Powered by Froala Editor